رابطه ی ناامنی غذایی، فعالیت بدنی و برخی عوامل اجتماعی- اقتصادی با پوکی استخوان در زنان یائسه ی ۵۰ تا ۶۰ ساله در اصفهان

مقدمه: استئوپروز از بیماری های شایع دوران میان سالی و سالمندی و نیز یک بیماری سیستمیک اسکلتی همراه با کاهش توده ی استخوانی و تغییرات میکروسکوپی در بافت استخوانی و افزایش خطر شکستگی می باشد. این مطالعه به منظور بررسی رابطه ی ناامنی غذایی، فعالیت بدنی و برخی عوامل اجتماعی- اقتصادی با پوکی استخوان در زنان یائسه ی 50 تا 60 ساله انجام شد. روش ها: مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی مورد- شاهدی بود که در سال 1390 انجام شد. در این مطالعه 160 زن یائسه ی 50 تا 60 ساله ی مراجعه کننده به مرکز سنجش تراکم استخوان اصفهان، در دو گروه 80 نفری با پوکی استخوان و با استخوان طبیعی مقایسه شدند. پرسشنامه های اطلاعات عمومی، امنیت غذایی usda (united states department of agriculture) و فعالیت بدنی تکمیل شد. در نهایت داده ها با استفاده از آزمون های آماری 2 χ، fisher’s exact و one way anova تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: شغل همسر (001/0 > p)، سطح اقتصادی خانوار (002/0 = p)، بعد خانوار (003/0 = p)، مدت زمان فعالیت در حالت استراحت و خواب (027/0 = p)، میزان فعالیت در حالت استراحت و خواب (013/0 = p)، میزان فعالیت در حالت ایستاده (012/0 = p) و امنیت غذایی (003/0 = p) عواملی بودند که ارتباط معنی دار با پوکی استخوان داشتند. پس از حذف عوامل مخدوش کننده، 2 متغیر میزان فعالیت در حالت استراحت و خواب و شغل همسر به همراه ناامنی غذایی به عنوان عوامل مستقل مؤثر بر پوکی استخوان شناسایی شدند. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط ناامنی غذایی با پوکی استخوان در زنان یائسه، اقدامات پیشگیری کننده ضروری به نظر می رسد.